Sterk verhaal

Gisteren was het 1 mei: de internationale dag van de arbeid. En waar dit in Nederland nauwelijks tot enige festiviteit leidt, is dat in Italië wel anders. Het is hier een nationale feestdag met alles erop en eraan. We zijn deze dagen in Chieti (Abruzzen) en mogen – soms een beetje tegen wil en dank - meegenieten. Chieti bestaat uit twee delen. In het lage gedeelte (Chieti Scalo) is een stadion, een shoppingmall en alle supermarkten. Het oude centrum ligt dan weer boven op de top van een heuvel. Helaas is het helemaal omgeven door hoge flats en ander lelijks dus een mooie overzichtsfoto zit er niet in. In het centrum wel een knots van een kathedraal en een mooie galerij. Ons appartement ligt precies halverwege. Met prachtig uitzicht op de hoge bergtoppen in de verte. Maar ook op gehoorafstand van de kermis die nu al twee dagen duurt. Wat kan die speaker gillen! Gelukkig is het appartement goed geisoleerd.

We maakten een tochtje langs de Adriatische kust. Ik wilde graag de trabocchi zien. Houten stellages in zee waarop in vroeger tijden vis gevangen werd en waarin tegenwoordig vooral vis wordt gegeten. Die trabocchi bleken ‘the place to be’ op 1 mei, gezien de voor ons onverwachte drukte op de parkeerplaats en de steiger. Misschien niet de meest handige bestemming. Manlief daarentegen wilde graag Ortona zien. De betere keuze. Het blijkt een lieflijk kustplaatsje waar gisteren gezellig werd geflaneerd en hier en daar door de lokalo’s een sterk verhaal werd verteld. Ortona is trouwens bekend om een wel heel sterk verhaal. In de plaatselijke kerk liggen namelijk de botten van de apostel Thomas (inderdaad de ongelovige) die – naar men vertelt – in India is gemarteld, waarna zijn stoffelijke resten via Edessa (op de grens van Turkije met Syrië) naar Ortona zijn gekomen. Op de een of andere manier is er ook nog een stuk bot van Thomas uit Edessa in de St. Servaasbasiliek in Maastricht terecht gekomen en een ander stuk ligt in Bari. Of het inderdaad Thomas is, zullen we nooit met zekerheid weten. Wel is uit onderzoek gebleken dat al die botten toebehoren aan een en dezelfde man van een jaar of zeventig. En mede gezien het feit dat de marteling rond 70 AD moet hebben plaatsgevonden, zou het verhaal zomaar kunnen kloppen. Sterk toch!

PS voor als je het even niet meer weet…je kunt altijd nog bomen gaan knuffelen (laatste foto).